Monday, May 11, 2020

Hap forum falas

Per te gjithe at qe jane te interesuar te hapin nje forum falas online ka dhjetra mundesi neper internet, ne mos qindra. Disa prej ketyre sherbimeve jane teper te perhapur dhe njihen per seriozitet ne punen e tyre. Ka dhe te tjere me te vegjel, qe ndoshta s'jane aq serioze.

Perparesia e forumeve falas eshte se nuk ke nevoje te paguash per sherbimin, gje qe ka shume rendesi per nje numer te madh njerezish. Plus qe te mbash nje forum vete ka goxha shpenzime; shume me teper se te mbash nje faqe normale.

Gjithesesi keto sherbime kane dhe anet negative. Se pari, nese perdor ne forum te tille duhet te marresh parasysh qe ne faqe do te kesh reklama te vendosura nga sherbimi qe te ofron forumin, reklama keto qe s'mund t'i heqesh.
Se dyti ke shume kufizime ne perdorimin dhe administrimin e forumit. Nje forum te mbajtur ne host profesional ke praktikisht mundesi te pakufizuara per ndryshime dhe rregullime. Ndersa ne keto forumet falas ke vetem disa mundesi te kufizuara. Psh s'mund te vendosesh pamjet qe deshiron, s'mund te instalosh modifikime qe te pelqejne e shume kufizme te tjera, te natyrave te ndryshme.

Disa nga sherbimet me te famshme per forume falas:
Sherbimi me i njohur per forum pa leke eshte Forumer. http://www.forumer.com/
Nje tjeter po ashtu shume i njohur, qe ofron dhe nje tonelate me opsione per kostumizimin e forumit falas eshte: http://www.forumotion.com/ Keta kane dhe domenin http://www.albanianforum.net/ ne mes shume domeneve te tjera per te zgjedhur.

Nje nga sherbimet me te vjetra per forume falas, te nisur qe ne vitet '90 ka qene ezBoards, por prej disa vjetesh ka kaluar ne adresen dhe sherbimin e ri te quajtur Yuku http://www.yuku.com/
Nje nga forumet me te vjetra shqiptare ai i Albasoul eshte ngritur asokohe pikerisht te ezBoards. Albsoul i vjeter eshte akoma online ketu: http://albasoul.yuku.com/

Nje tjeter sherbim teper interesant per forume falas eshte Tal.ki http://tal.ki/
E vecanta e Tal.ki eshte se te mundeson qe forumin e krijuar aty ta futesh brenda nje faqe tjeter. Ky eshte nje opsion ideal per ata qe kane websit dhe duan edhe nje forum per te.

Facebook dhe shqiptaret

Sa më i madh të jetë një vepër krijuese e njeriut (njerëzimit), aq më i fortë e më i pakapshëm bëhet misteri, aq më intriguese bëhet surpriza, aq më agresiv bëhen investiguesit publikë, për të zbuluar ndonjë prapaskenë të tij, aq më i etur bëhet publiku për t'i mësuar prapaskenat e misteret. Nuk përjashtohet nga ky rregull edhe rrjeti social Facebook, i cili pa diskutim është një nga sitet më të përdorura sot në botë. Eshtë dritarja më famoze që të rritur, fëmijë, apo dhe persona me status e përdorin jo vetëm brenda kohës së lirë. Mirëpo gazetat amerikane, pas shtrirjes galopante të këtij uebsiti, nuk vonuan të fillonin publikimin e të fshehtave të tij, veçanërisht "Indipedent", për të cilën pretendohet se në një speciale ka shkruar të gjitha prapaskenat e rrjetit social më të madh botëror.

Histori e shkurtër

Mesazhi i nisur nga një student i Harvardit me postën elektronike që në orën dy të mëngjesit për skenaristin Ben Mezrich, i cili ishte ende duke shijuar suksesin e librit "Bringing down the house", përbën fjalinë e parë për të pathënat e Facebook. Në mesazh, studenti shkruante për mikun e tij, Eduardo Saverin, i cili kishte ndihmuar në themelimin e "Facebook" me Mark Zuckerberg dhe që nuk i ishte dëgjuar emri ndonjëherë. Pra, motivi i mesazhit ishte drejtësia për mikun e tij, Saverin. Kurse tema për skenaristin, Aron Sorkin, ishte drama dhe shpejtësia me të cilën u kishte ndodhur dy miqve të ngushtë, të cilët s'ishin më të tillë. Kjo dramë përbën aksin e filmit "Rrjeti social" me regjizor David Finker, produksioni i të cilit u realizua me një xhirim të përshpejtuar dhe u realizua në konviktin e universitetit të Harvardit. Qëllimi i filmit, sipas skenaristit, të zbulohet se çfarë është Facebook. Deri tani janë shkruar rreth 150 faqe me historitë e Facebook. Me sa duket nuk ka asnjë zhvillim njerëzor me frymëzim e pastërti hyjnore…

Facebook është një faqe sociale, që lidh njerëzit me miqtë dhe me persona të tjerë, të cilët jetojnë, punojnë dhe studiojnë rreth tyre. Përdoruesit mund të futen në facebook nga vendi i punës, nga shkolla, nga shtëpia etj., për t'u lidhur me njerëz që dëshirojnë. Njerëzit mund të shtojnë miq, t'u dërgojnë atyre mesazhe dhe të përtërijnë profilet e tyre personale, për t'ua bërë të ditur miqve. Mund të themi se, facebook ka ndihmuar për të ndryshuar gjithçka, duke filluar nga mënyra e komunikimit e deri në ndryshimin e regjimeve diktatoriale, si në Egjipt. Bile sot, ai është bërë një agjent i fuqishëm në fushatat elektorale, i përdorur me shumë sukses nga Presidenti Obama apo kryebashkiaku i Tiranës, Lulëzim Basha. Aktualisht ky uebsit ka mbi 500 milionë përdorues. Me gjithë atë Facebook ka patur mjaft polemika vitet e kaluara dhe vazhdon të ketë. Ai është bllokuar me hope në disa vende, përfshirë Sirinë, Iranin etj., megjithëse Irani e ka zhbllokuar në vitin 2009. Gjithashtu është ndaluar në shumë vende pune, sepse punonjësit, nga shpenzimi i kohës me të, harrojnë të punojnë. Me gjithë polemikat për facebook në forume të rëndësishme sociale, iniciativa e "QuitFacebookDay.com", e cila ftoi gjithë përdoruesit e Facebook ta braktisnin rrjetin shumë popullor në gjithë botën, dështoi. Nga 540 milionë adresa të hapura gjithsej, vetëm 34 mijë përdorues i janë bashkangjitur nismës, një shifër shumë e ulët kjo krahasuar me totalin. Me gjithë dështimin e kësaj nisme, është vënë re se të larguarit janë përdorues cilësorë dhe prej tyre ka pasur shfryrje të minutave të fundit. Ka nga ata që ankohen se rrjeti social u ka marrë shumë orë të ditës së tyre pa kuptuar, ndaj largimi prej tij do t'i shpëtojë një herë e përgjithmonë nga kjo varësi e deri tek ata që thonë se duan të shpëtojnë nga ata miq, të cilët nuk dinë të thonë as "mirupafshim", kur ndahen. Me gjithë atë duhet kuptuar qartë se Facebook nuk është një rrjet i pazëvendësueshëm.

A duhet përdorur kaq shumë?

Facebook është fenomeni famoz, që ka pushtuar dëshirat e çdokujt. Nëse do të bëhej një sondazh për numrin e personave që përdorin Facebook, matematikisht shifrat nuk do të ishin të konsiderueshme, por të pafundme. Pyetja e parë që bëhet midis dy miqve apo edhe të saponjohurve është: "Ke Facebook?". Mania për të patur sa më shumë miq e të njohur të induktohet në mënyrën më të papërgjegjshme nga kjo dritare. Facebook-u është dritarja që të afron mënyrën më të thjeshtë për të pasur shokë e miq, të njohur apo të panjohur, vendas apo të huaj. Natyrisht në preferenca ka dallime. Ka që i "selektojnë" miqtë, por në shumicë, sidomos adoleshentët, kërkojnë e pranojnë këdo që u afron kjo dritare. Përdorimi është kaq i pamasë sa që argëtimi që të vjen duket se të hipnotizon dhe është kthyer gati në një epidemi ngjitëse. Atje mund të ritakohesh me miqtë e fëmijërisë, mund të mbash e të ruash lidhjet e largëta, të informohesh mbi shkolla apo profile mediatike. Komentet e fotot e përdorura në këtë faqe janë pjesa më e veçantë që duket se i mban të gjithë kaq fort të lidhur dhe besnikë. E me gjithë atë, pyetja që lind e rri pezull pas gjithë këtyre që lartpërmendëm është: "A duhet përdorur kaq shumë kjo faqe?", "A ia vlen të rrish me orë të tëra para saj?" Obsesioni që krijohet nga përdorimi i tij është kaq i madh dhe i pakuptueshëm, sa që bën të mundur krijimin e një perdeje të verbër, për të mos parë disavantazhet e tij. Orë të tëra të shpenzuara para tij të bëjnë të harrosh e të mos kuptosh rëndësinë e gjërave të tjera, të cilat shpesh janë më se të domosdoshme për t'u bërë. Varësia që krijohet, koha e humbur, matja e detajeve dhe vogëlsirave, që në të vërtetë nuk kanë aq peshë, janë rreziqe që na vijnë pa i kuptuar. Pamundësia për të kontrolluar të tjerët, të cilët mund të na vjedhin informacione personale, apo falsifikimi i profileve të rreme janë po ashtu anë të errëta të medaljes.

Me gjithë këtë përhapje, mani e hipnozë te njerëzit, nga sondazhet e ndryshme që janë bërë për përdorimin e kësaj faqeje, janë parë anët pozitive dhe dizavantazhet. Peshorja duket se anon më tepër nga kjo e fundit. Ato janë klasifikuar në mënyra të ndryshme sipas autorëve të studimeve sociologjike:

"Vjedhje" e aktiviteteve të tjera; humbja e kontakteve fizike; varësia nga Facebook: në se Facebook bëhet gjithçka me të cilën merremi, atëherë në mënyrë të pavetëdijshme kemi krijuar varësi ndaj kësaj kulture "hipnotizuese"; shpenzimi i një kohe pa limit në këtë uebsit, pavarësisht nga perspektiva që mund të kemi krijuar, pa arritur ndonjë rezultat efikas në fund të ditës; humbje kohe: facebook të afron një mundësi shumë produktive për të komunikuar, por përdorimi i tij tej disa limiteve, do të ishte fatale për organizimin tërësor të jetës sonë; pesha e privatësisë: sa hapim një llogari personale online, kemi hequr dorë nga një pjesë e lirisë dhe intimitetit tonë, gjë që është e pashmangshme, pasi nga informacioni që kemi vendosur mbi veten tonë, të tjerët mund të vihen në dijeni lehtësisht; rreziku i imazhit: ekspozimi i tjetërsuar që mund të na bëhet. Sigurisht rreziku më i madh është për personat publikë me karrierë, post apo status të lartë, gjë që sjell lëndimin e individëve, rrezikim të jetës profesionale, ç'ka është edhe më e rëndësishmja. Po ashtu, Facebook nuk të krijon shumë mundësi të kontrollosh se kush mund të të investigojë. Sado i "fortifikuar" të jetë profili ynë, realisht asgjë nuk është e sigurt dhe e garantuar. Por, më e padëshiruara për shoqërinë është mosmbrojtja si duhet e të miturve. Një zyrtare e BE, ka njoftuar kohët e fundit se Facebook, po i ekspozon fëmijët para rreziqeve potenciale si pedofilët apo ofendimi përmes internetit. Duke parë këto dizavantazhe, një ditë mund të vendosim ta braktisim Facebook, por mjaft të dhëna tonat të shpërndara nëpër miq do të vazhdojnë të mbeten.

Facebook dhe shqiptarët

Me statistika, përdoruesit më të mëdhenj të kësaj dritareje renditen malajzianët dhe turqit?! Por ka shumë të dhëna, se dhe shqiptarët po bëhen përdoruesi aktiv të kësaj faqeje. Sipas disa statistikave të një OJQ-je përdoruesit janë të të gjitha moshave, dominojnë rinia shkollore dhe studentore. Mjaft e përdorur kjo faqe është edhe nga intelektualët, sidomos femrat. Një fakt interesant është se të gjithë gazetarët janë të anëtarësuar. Megjithë atë kjo ka pak rëndësi. Rëndësi ka fakti që shqiptarët, në më pak se 20 vjet, janë pajisur në të gjithë territorin me internet dhe kanë arritur standardet e kulturave bashkëkohore në të gjitha fushat. Fakti që nuk ka patur asnjë rast abuzimi ekstrem nga ato që dihen, por nuk i përmendëm më lart, tregon se janë nga përdoruesit më të sinqertë e më seriozë të Facebok, duke shijuar të gjitha avantazhet e kësaj dritareje. Natyrisht, që edhe ne nuk mund të jemi të imunizuar nga disavantazhet. Mbushen faqe të tëra, sidomos nga adoleshentët, me informacione pa përmbajtje, pa interes. Futet material bruto, pa e përzgjedhur, pa vlera formuese e informuese. Ndonëse edhe nga specialistët është thënë se, Facebook i ka kapërcyer shumë synimet fillestare të krijuesve të tij, si komunikim për qëllime pune midis specialistëve, ne shqiptarët kemi pasionin e papërmbajtur për t'u marrë me politikë. Shkurt, Facebooku i përdoruesve shqiptarë është politizuar deri në grykë. Një element tjetër shqetësues është anonimati, pasi në komentet e këtyre anonimëve përgjithësisht shprehet ai dialogu i ashpër, fyes e lëndues me pa të drejtë nëpër faqet me publicitet të madh. Eshtë pak a shumë po ai leksik dhe po ajo retorikë që përdoret në forumet shqiptare online, që frymëzohet shpesh nga disa artikuj gazetash.

Mirëpo nxitja për këtë shkrim është një tregues tjetër, që mua më pëlqen ta quaj pozitiv, pasi të bën optimist për një mirëkuptim e tolerancë, për një solidaritet e kohezion shoqëror në të ardhmen pa dallime ideologjike, krahinore e gjinore. Në faqet e përdoruesve, të cilët i lënë hapur gjithçka dhe kjo tregon besimin e sigurinë e shqiptarëve se në vendin tonë nuk ka shfaqje amoraliteti dhe abuzime me jetën private të individit, kam parë miq nga të gjitha krahinat, nga të gjitha besimet politike dhe fetare. Në rrethin e shokëve të deputetëve demokratë, kam parë deputetë socialistë dhe anasjelltas; në faqet e figurave publike kam parë shokë e miq të krahëve të ndryshëm, intelektualë me pikëpamje të kundërta. Por të jem i sinqertë me lexuesin, kam vënë re se më të hapurit ndaj shoqërisë janë gazetarët dhe artistët. Kjo më gëzon. Por, nuk ndihem mirë kur më tregojnë njerëz me personalitet dhe integritet në publik, sidomos të rinj, se mjaft figura politike, partiakë apo pushtetarë, i mbajnë të mbyllura faqet me pretekstin se kanë shumë kërkesa për miqësi. Kjo, jo vetëm që fyen dashamirët e simpatizantët, por kufizon edhe publicitetin dhe kapitalin politik të tyre. Fillimisht, kur Facebook u bë modë në Shqipëri, përdoruesit kanë pranuar shokë e miq të panjohur, pa i selektuar. Edhe njerëzit publikë, si deputetët që mund të kenë edhe 5 mijë shokë virtualë, shumicën e tyre as i njohin dhe as e dinë se kush janë. Me kufizimin e vënë prej tyre me anë të filtrave që ua siguron interneti, ata izolohen nga personalitete të moshës së re apo, për një arsye apo një tjetër, të dalë rishtaz në skenën shoqërore. Më pëlqeu shumë dhe u ndjeva mirë, kur rastësisht pashë në një internet-kafe një adoleshent, që kishte në shoqërinë e tij z. Lulzim Basha. Pa hyrë në privatësinë e tyre, u kërkova me dashamirësi të më tregonin shokët e tyre. Më doli se, shumica e kishin Kryebashkiakun e Tiranës. Ishte pothuajse një klasë e tërë, të cilëve u kishte dhënë mësuesja një detyrë anglishteje. Disa prej tyre edhe e kishin uruar për detyrën e re. Do të dëshiroja, që facebook të ishte një dritare nga do të hynin në mjedisin tonë shoqëror e privat vetëm flladet e freskëta të miqësive, pa paragjykime.